หลายๆคนบอกว่าการมีเพื่อนบ้านที่ดี เหมือนถูกหวยรางวัลที่1 เมื่อก่อนเราและพี่สาวก็เคยคิดเช่นนั้น แต่ตอนนี้เราคิดว่ามันก็อาจจะไม่จริงเสมอไป เรื่องของเรากับพี่สาวเริ่มจาก ตอนที่เราเริ่มหาซื้อบ้านตามชานเมือง เพราะคอนโดที่เรากับพี่สาวอยู่เริ่มจะคับแคบเพราะข้าวของของเราสองคนเยอะมาก และเราอยากให้มีที่พักสำหรับแม่เวลาขึ้นมาหาหมอที่กรุงเทพด้วย เราจึงตระเวนหาบ้าน จนมีเซลท่านหนึ่งแนะนำบ้านเดี่ยวมือสองทำเลดี ไม่ไกลจากในเมืองมาก พอเรากับพี่สาวไปดูก็ถูกใจมากที่สำคัญราคาไม่แพงด้วย ตัวบ้านเป็นบ้านชั้นเดียว เราดูบรรยากาศรอบๆแล้วก็โอเค คนไม่พลุกพล่าน เนื่องจากอยู่เกือบท้ายซอย (ถัดจากบ้านท้ายซอยมากหนึ่งหลัง ) หน้าบ้านหันไปทางทิศตะวันออกติดกับถนน เรากับพี่สาวจึงตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้ ในช่วงแรกที่รีโนเวทบ้านและขนย้ายของเพื่อเตรียมย้ายเข้าไปอยู่ เราก็มีโอกาสได้เจอกับคนทำความสะอาดบ้านของบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ก่อนจะถึงบ้านเรา เธอเล่าว่าเจ้าของบ้านทำงานอยู่ที่ประเทศสิงคโปร์ นานๆทีจะกลับมาพักที่บ้าน โดยจ้างเธอให้มาทำความสะอาดบ้านให้เดือนละ 2 ครั้งเท่านั้น ส่วนเพื่อนบ้านอีกหลังเราไม่เคยเจอ ตอนนั้นเราคิดว่าคงออกไปทำงานเพราะเราไปในตอนกลางวัน เริ่มจากวันแรกที่เรากับพี่สาวย้ายไปอยู่ ตอนประมาณสองทุ่มเราได้ยินเสียงเพลงลูกกรุงจากบ้านหลังที่อยู่ถัดเราไป (บ้านหลังสุดท้ายของซอย) แต่เพลงก็ไม่ได้ดังจนถึงขั้นรบกวนเรากับพี่สาว เราได้ยินสักพักเสียงก็หายไป ในคืนถัดมาเราก็จะได้ยินเสียงเพลงในช่วงเวลาเดิมทุกๆวัน บางวันก็มีเสียงเหมือนคนรดน้ำต้นไม้ บางวันก็มีเสียงเหมือนคนทำครัว เราก็แปลกใจเล็กน้อยทำไมไม่ทำกลางวัน เพราะตอนกลางวันเราไม่เคยเห็นคนออกจากบ้านนี้เลย จนคืนวันหนึ่งพี่สาวเราไปต่างจังหวัดและเราไปงานเลี้ยงบริษัทกลับดึกประมาณตีหนึ่ง […]