เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณปี 2514 มาแล้ว เป็นเรื่องเล่าของคุณย่าเกี่ยวกับญาติผู้น้องชื่องอ ตอนที่งออายุประมาณ 15-16 ปี งอเป็นคนที่ชอบหากบ หาเขียดตามทุ่งนากับญาติๆในเวลากลางคืน มีคืนหนึ่งซึ่งเป็นคืนเดือนแรม งอก็ออกไปหากบ กับญาติตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ งอเห็นกบอยู่ใต้ใบบัว งอจึงไปตามจับกบตัวนั้น แต่เมื่อจับมาได้พบว่ากบตัวนั้นมีขนาดใหญ่มาก เท่าจานข้าวซึ่งใหญ่กว่ากบทั่วไปมาก แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพียงแค่คิดว่าตัวเองโชคดีจริงๆที่ได้กบตัวใหญ่ขนาดนี้ไม่จำเป็นต้องไปไล่จับกบเพิ่มแล้ว จากนั้นก็จับกบมาหักขาเพื่อไม่ให้กบกระโดดหนีได้ แต่พยายามหักเท่าไหร่ก็ไม่สามารถหักขากบได้ จึงใช้เสียมที่ติดตัวไปสับขากบให้หัก โดยที่กบยังไม่ตายแล้วจึงหิ้วกลับบ้าน (เนื่องจากกบตัวใหญ่มากจึงไม่สามารถใส่ตะข้องได้ เมื่อถึงบ้านก็ขังใส่ปี๊บไว้ที่หน้าบ้านแล้วเข้านอน รุ่งเช้าเมื่อตาฉ่ำพ่อของงอกลับจากขายข้าว ก็มาหาอะไรกิน แต่ยังไม่มีใครทำกับข้าว งอจึงบอกพ่อว่าเมื่อคืนจับกบมาได้ 1 ตัวให้พ่อเอามาทำกับข้าวกิน เมื่อพ่อไปเปิดดูกบที่ขังอยู่ในปี๊บ เห็นว่าตัวใหญ่มากจึงพูดว่า ใครจะไปกินลงกบตัวใหญ่ขนาดนี้ แล้วจึงโยนกบทิ้งใต้ถุนบ้านที่มีน้ำขังอยู่ จากนั้นก็ไม่มีใครเห็นว่ากบตัวนั้นตายหรือไม่ หรือหายไปไหน อยู่มาไม่นานงอเริ่มมีอาการแปลกๆ หลอนๆ เพ้อ โวยวาย พูดไม่รู้เรื่อง ตาฉ่ำกับยายแต๋วผู้เป็นแม่ จึงหาหมอธรรม มารักษา บางหมอก็ว่าโดนของ […]