คุณเคยรู้สึกอย่างเราไหม ว่าเหมือนมีใครบางคนกำลังจ้องมองคุณอยู่ทุกๆที่ทุกเวลา
ความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นกับเรามาสองเดือนกว่าแล้ว เรารู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังจ้องมองเราตลอด ตามเราไปในทุกที่ จนพ่อเราต้องติดกล้องวงจรปิดให้ที่บ้าน แต่เมื่อดูในกล้องก็ไม่มีอะไร
เราเริ่มฝันเห็นผู้ชายคนหนึ่งบ่อยๆ เราไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร มาจากไหน เราฝันซ้ำๆเดิมๆ อยู่แบบนั้น จนหนักขึ้นเรื่อยๆบางทีเราอยู่ในห้องคนเดียว เรารู้สึกเหมือนมีใครมานอนข้างๆ เวลาส่องกระจกก็เหมือนมีเงาของใครบางคนสะท้อนอยู่ในกระจก เราเริ่มนอนไม่หลับกลัวจนหลอนไปหมด
จนเพื่อนของเราทนกับความหลอนของเราไม่ไหวจึงชวนไปทำบุญที่วัดแถวนนทบุรี หลังจากที่เราทำบุญเสร็จก็พากันมาปล่อยปลาที่ท่าน้ำ ขณะที่เรากำลังปล่อยปลากับเพื่อน มีแม่ชีท่านหนึ่งยืนมองเรา เราก็ยิ้มและทักทาย แต่แม่ชีกลับพูดกับเราว่า มาทำบุญให้เค้าหรอลูก แม่เห็นเค้าตามหนูตลอดเลย ตอนนั้นเราหน้าเสีย และไม่รู้ว่าแม่ชีพูดถึงใคร เราเลยถามไปว่า ใครที่ตามหนูหรอค่ะ แม่ชีบอกว่าเห็นวิญญาณผู้ชายคนหนึ่งคอยตามหนูตลอด แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร ตอนที่หนูเข้าไปในวัดเค้าก็ยืนรอหนูอยู่ จนหนูออกมาตรงนี้เค้าก็ยังรอหนูอยู่ เราได้ฟังถึงกับขนลุกไปหมด เพราะเราเองก็รู้สึกว่ามีคนคอยตามเราอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว ยิ่งได้ฟังที่แม่ชีเล่าทำให้เรากลัวเป็นอย่างมาก แม่ชีบอกให้เราทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เค้าเยอะๆ เค้าอาจแค่ต้องการส่วนบุญ
หลังจากที่เรากลับจากวัด เราก็เอาเรื่องที่แม่ชีทักมาเล่าให้พ่อกับแม่เราฟัง (แม่เราเชื่อเรื่องพวกนี้มาก) พอตอนเช้าอีกวัน แม่เราจึงพาเราไปหาพระให้ท่านช่วยสะเดาะเคราะห์ให้เรา เพราะแม่คิดว่าเราอาจจะมีเคราะห์ พระท่านจึงทักว่า เค้าตามมาเพราะหนูเป็นคนชวนเค้ามาเอง ลองคิดดูนะลูกว่าหนูเคยชวนใครมาอยู่ด้วยไหม เราพยายามนึกเท่าไรก็นึกไม่ออกว่าเราไปชวนใครมาอยู่ด้วยตอนไหน จนในที่สุดเราก็ถึงกับร้องอ้อว่า คงเป็นตอนที่เราไปเที่ยวกับเพื่อนๆที่ต่างจังหวัด ในตอนกลางคืนเราออกไปกินข้าวต้มแถวหน้าสุสานจีน และเรากับเพื่อนเห็นลูกชายของเจ้าของร้านหน้าตาดี เพื่อนเราก็คุยกันกับเราเล่นๆประมาณว่า ผู้ชายแถวนี้หน้าตาดีจังเลย (เพื่อนเราเป็นสาวประเภทสอง) เราก็พูดหยอกเพื่อนเล่นๆว่า
เรา : มามะ มาอยู่กับพี่นะน้อง เดียวพี่จะเลี้ยงเอง
เพื่อนเรา : ไม่ได้นะคนนี้กูจอง
เรา : เออ คนนี้ไม่เอาก็ได้ เอาคนอื่นก็ได้ เป็นผู้ชายได้หมด ใครอยากอยู่กับเราตามมาเลย ตอนนี้ของขาด เดี่ยวจะพาไปไหว้แม่
ซึ่งวันนั้นเราพูดเล่นๆกับเพื่อนเท่านั้น ไม่คิดว่าคำที่ เราพูดออกไปอย่างไม่คิด มันจะทำให้มีใครบางคนตามเรากลับมาจริงๆ
หลวงพ่อท่านว่า ช่วงนั้นดวงของเราคงตก จิตของเราอ่อนทำให้วิญญาณ ภูตผี มันตามเรามาได้ง่าย ต่อไปหากไปไหน ควรคิดก่อนที่จะพูด เพราะเราไม่รู้ว่าสถานที่ตรงนั้นเคยมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้างหรืออาจจะมีวิญญาณ ผีเร่ร่อนที่รอรับส่วนบุญอยู่ เพราะหากเราเอ่ยปากชวนหรือทัก เค้าจะตามเรากลับมา
ครั้งนั้นทำให้เราต้องไปนั่งสมาธิสวดมนต์อยู่ที่วัด 10 วัน เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรและวิญญาณที่ตามเรามา ขอให้หมดเวรหมดกรรมต่อกัน อย่ามาตามเราอีกเลย
หลังจากที่เรากลับจากวัด เราก็ไม่รู้สึกว่ามีใครตามเราอีกเลย และครั้งนั้นก็ถือเป็นประสบการณ์หลอนและเป็นบทเรียนสำหรับเราว่า จะพูดอะไร ต้องคิดก่อนเสมอ อย่าสักแต่สนุกปาก เพราะคนอาจจะไม่ได้ยิน แต่สิ่งที่เรามองไม่เห็นอาจจะได้ยินก็ได้